Το πώς σε χαρακτηρίζει ο καθένας είναι υποκειμενικό. 'Ολοι έχουμε κάποια κριτήρια και κάποιοι επηρεάζονται από στερεότυπα, δεν είναι παράλογο. Το τι είναι δύναμη λοιπόν δεν έχει την ίδια έννοια για τον καθένα.Από κει και πέρα συμφωνώ με Αθανασία και Διογένη κι επίσης θέλω να τονίσω λίγο και την ευθύνη του θύματος, όχι για το συμβάν, αλλά για τον εαυτό του. Επειδή είναι ουτοπία να θεωρούμε οτι μπορούμε να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε, να κυκλοφορούμε όπως μας αρέσει χωρίς να διατρέχουμε κίνδυνο, χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Πχ με το περιστατικό με τη μεθυσμένη κοπέλα είχε και πάλι δίκιο ο Διογένης. Τα κακοποιά στοιχεία κυκλοφορούν εκεί έξω κι εμείς πρέπει να μην εκθέτουμε τον εαυτό μας σε κίνδυνο. Δεν έπρεπε να φτάσει σε αυτή την κατάσταση, χρειαζόταν μυαλό και πρόληψη.Πάντως κακώς που συζητάμε οτι οι βιαστές ίσως θεωρούνται από πολλούς δυνατοί χαρακτήρες και τέτοια άκυρα. Προσωπικά θεωρώ οτι είναι κάτι μεταξύ αρρώστιας και κακών γονιδίων/χαρακτήρα.
