Πάρα πολύ καλά έκανες και μπράβο σου! Γνωρίζω άτομα σε προχωρημένη ηλικία που είχαν πραγματικά κακοποιητικούς γονείς και ακόμη ζητάνε την αποδοχή τους μη αναγνωρίζοντας πως στο τέλος κατέληξαν κι οι ίδιοι από κακοποιημένοι, κακοποιητικοί. Θέλω να πω, ότι αν δεν σπάσει η αλυσίδα, γίνεται ένα άσχημο γαϊτανάκι. Επειδή το να φύγεις ίσως να μην είναι εύκολη υπόθεση, αλλά αν βιαστείς καμιά φορά μπορεί να διαλέξεις τα χειρότερα άτομα προσπάθησε έστω όσο γίνεται να μην είστε στον ίδιο χώρο. Ειδικά όποτε νιώθεις πιο ευάλωτη, να παίρνεις σωματικές αποστάσεις αν γίνεται. Με τη λογική είμαι σίγουρη πως το ξέρεις: δεν φταις για τη μητέρα σου, δε θα φταις ποτέ για κανέναν άλλον που θα σου φέρεται κακότροπα μόνο και μόνο για να σε έχει του χεριού του. Άμα δεις να έχουν τέτοιες συμπεριφορές, να φεύγεις όσο πιο νωρίς. Δεν χρωστάς σε κανέναν να υπομένεις πράγματα σε κάνουν να νιώθεις άσχημα με τον εαυτό σου. Αξίζεις σεβασμό και αγάπη και όχι τέτοιες συμπεριφορές.