Πολύ λογικό να τα σκέφτεσαι όλα αυτά και να έχεις τους ενδοιασμούς σου. Είναι όντως μια ζόρικη κατάσταση να αλλάζεις ριζικά περιβάλλον. Αλλά εφόσον κατά τα λεγόμενά σου, έχεις πέσει σε βαθιά μελαγχολία, και αφού τα ζύγισες και κατέληξες πως οι γονείς σου στο μέλλον ίσως σε έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, και λυπάσαι που δεν θα έχεις πια δίπλα σου όσους αγαπάς, και εφόσον οι ανθρώπινες και προσωπικές σχέσεις είναι για σένα πιο σημαντικές, τότε γιατί δεν βρίσκεις εδώ μια αντίστοιχη θέση εργασίας (άλλωστε δεν μιλάμε για κάτι εξεζητημένο, πωλήτρια με βασικό μισθό ανέφερες, ευτυχώς ή δυστυχώς στην Ελλάδα ακόμη έχει πολλές τέτοιες προσφερόμενες ), ώστε να αποκτήσεις ξανά την ψυχική ηρεμία, η οποία απ ότι φαίνεται, τόσο πολύ σου λείπει αυτό τον καιρό. Είναι απλά τα πράγματα.