Δεν ξέρω τι θες να πεις αλλά είναι λάθος η διατύπωσή σου. Δηλαδή είναι σα να λες ότι θα φτάσεις και στα άκρα αν χρειαστεί( διπλή δολοφονία και συγκάλυψη εγκλήματος; ξέρω 'γω), θα δεχτείς να σε δέρνει και να σε διαπομπεύει αλλά εσύ δεν θα έχεις καμία απαίτηση και δεν θα υπάρχει κανένα προαπαιτούμενο,αρκεί να του δείχνεις πόσο τον αγαπάς; Ορίστε ένα τραβηγμένο μεν παράδειγμα αλλά που στέκεται ωραιότατα με τη λογική που λες. Επειδή την έχει πατήσει κόσμος και κοσμάκης: τα όρια, οι όροι και οι προυποθέσεις είναι αναγκαία. Φυσικά , η χειραγώγηση και να θέλω να σε κάνω διαφορετική απ' αυτό που είσαι δεν δείχνει αγάπη ή ενδιαφέρον. Όμως αν ξεκαθαρίσω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω μαζί σου αν με βρίζεις,μου λες ψέματα,με (εξ)απατάς τότε δεν σημαίνει ότι δεν σ' αγαπάω αλλά ότι αν τα υπομείνω όλα αυτά δεν θ' αγαπάω τον εαυτό μου. Μην μπερδεύομαστε και μετράει κι η διαγωγή μας αν όχι στο αν θα συνεχίσει να μας αγαπάει, έστω στο τι είδους σχέση θα έχουμε( αν θα έχουμε). Φυσικά,ο καθένας επιλέγει τι συμπεριφορά δέχεται και προσφέρει και αν ταιριάξει μ' ένα άλλο άτομο καλώς, αλλιώς τι να γίνει; Όμως άλλο να θέλω να είσαι άλλος κι άλλο να μην είσαι κακότροπος/βίαιος/με λίγα λόγια βλαβερός για μένα. Κι αν είσαι, ίσως μια μέρα ξυπνήσω και δεν βρω τίποτα ν' αγαπάω.