Πολύ επιγραμματικά να πω ότι το κίνητρο πίσω από τέτοιες παθολογικές κι ακραίες συμπεριφορές (παρακολούθηση, απομόνωση του συντρόφου από τον κοινωνικό του κύκλο, δημιουργία ανασφάλειας στο θύμα ώστε να νομίζει ότι είναι υπόλογο ό,τι και να κάνει, απαγόρευση εξόδου από το σπίτι που αλλάζει μόνο υπό προϋποθέσεις όπως να βγει το θύμα μόνο με άτομα που εγκρίνει ο θύτης) είναι η ανάγκη για έλεγχο επάνω σε άλλους ανθρώπους. Είναι μια μορφή ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής κι όχι έκφραση αγάπης, ενδιαφέροντος κι απλής ανασφάλειας.