Να ξερεις οτι πολυ και πολλοι σε καταλαβαινουμε. Ευτυχώς που εχουμε και τη φαντασία και μας παρηγορει. Πρέπει ομως να προσπαθησεις να αλλαξεις αυτο που σε κανει να μη ζεις. Αν και σιγουρα έχεις προσπαθησει αλλα μαλλον δυσκολα βελτιώνεται μια τέτοια κατάσταση. Το να ονειροπολεις ειναι φαρμακο αλλά οταν γινεται για να υποκαταστήσει τη ζωη μας γινεται εξαρτηση. Και σου το λεω γιατι το εχω ζήσει. Ζητησε τη βοήθεια φιλων ή καποιου ειδικού. Θελει δουλειά αλλά θα τα καταφέρεις. Το να κολλας στη λογική και στο συναίσθημα δεν είναι κακο. Ομως προσπάθησε παράλληλα να προστατεύεις τον εαυτό σου και να μην κοιταζεις μονο το οφελος των υπολοιπων. Για τη γνωμη του κοσμου μη σε νοιαζει° αν αυτο που κανεις δεν τον βλαπτει, δεν πρεπει να εχει λογο στη ζωη σου. Και οσο για το καλο παιδι, ποτε κανείς δεν το κατάφερε χωρίς να πνιξει τα βαθυτερα θελω του.