Ας αφήσουμε στην άκρη το τι είναι αυτός...εσύ ξέρεις καλύτερα και είμαι βέβαιη ότι έχεις πολλά παραπάνω παραδείγματα από αυτά που μας έγραψες εδώ...Ξέρεις ότι πρέπει να πάρεις δραστικές αποφάσεις και κρύβεσαι από τους δικούς σου ανθρώπους,γιατί ξέρεις τι και πως θα σου πουν...Ρώτησες και θα σου απαντήσω...εγώ στη θέση σου δεν θα άντεχα ούτε βδομάδα με έναν τύπο που θα μου φερόταν έτσι...έμαθα με τα χρόνια να εκτιμώ τον εαυτό μου και δεν θα επέτρεπα τέτοια συμπεριφορά...και μην σκεφτείς την δικαιολογία ότι ο έρωτας τυφλώνει ή χαζεύει...το κάνει,αλλά όχι με μόνιμες συνέπειες...μπορεί να ξεγελάσει για λίγο,αλλά μετά είναι δική μας ευθύνη όσον αφορά το πως θα το χειριστούμε...κάποια στιγμή,ξεκαθαρίζει το τοπίο...Χαίρομαι,γιατί μόνη σου παραδέχτηκες ότι προκάλεσες κάποιες καταστάσεις,ότι δεν βλέπεις κοινό μέλλον και ότι είσαι ανώριμη να διαχειριστείς τη ζωή σου-με γλίτωσες από τη δύσκολη θέση να σου τα υπογραμμίσω... :)Αφού λοιπόν,έχεις κάνει την "απογραφή"της σχέσης και την αυτοκριτική σου,ήρθε η ώρα να δείξεις θάρρος και να περάσεις και σε πιο πρακτικά θέματα...μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε από τα λάθη μας,ας μην τα φοβόμαστε τόσο...μερικά διορθώνονται κιόλας... :)Καλή συνέχεια...