Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να πω, για να μη γίνω αγενής, εκτός απ' το ότι ο σεβασμός των επιλογών των άλλων ανθρώπων πρέπει κάποτε να μπαίνει πάνω από το υπερφουσκωμένο εγώ.Είναι άλλο να μην με εκφράζει κάτι, να μη μου αρέσει, να με προβληματίζει έστω, και άλλο να θεωρώ ότι με προσβάλλει η σχέση ενός γιου με τη μάνα του, η οποία σχέση προφανώς συνδέεται με την απώλεια του πατέρα και να την χαρακτηρίζω προβληματική ή αρρωστημένη.