Επιλογή είναι ότι τους επέτρεψες να τα φέρνουν στο σπίτι. Η εξ δεν την έχει, αφού δεν την υπολογίζουν ("της το λεω και"). Το ότι η μάνα της τη βάζει σε κίνδυνο με το να τα φέρνει και με το να της επαναλαμβάνει να τα φάει ξεπερνάει τα όρια μιας απλής προτροπής και φτάνει τον ορισμό της ανευθυνότητας. Αναμφισβήτητα το δικαίωμα στην αυτοπροσβολή είναι θεμελιώδες, αλλά η αυτοπροσβολή (της μάνας) οριοθετείται εκεί που αρχίζει η προσβολή του άλλου (της εξ). Επειδή η εξ έχει κάθε δικαίωμα να μην ανέχεται ένα ανθυγιεινό περιβάλλον έχει το δικαίωμα να καθαρίσει το σπίτι από βρωμιές."το ξερω οτι θα επρεπε να συγκρατουμαι αν δεν τα θελω αλλα δεν μπορω" άρα υπάρχει η επιλογή να συγκρατηθέι."Από το θα έπρεπε μέχρι την επιλογή υπάρχει ένα τεράστιο κενό και μονάχα με ένα τεράστιο άλμα λογικής μπορείς να καταλήξεις ότι υπάρχει η επιλογή να μην τα φάει. Σε συνδυασμό με τη στάση της μάνας η ποσότητα σακχάρων σε τέτοια τρόφιμα προκαλεί υπογλυκαιμία που δημιουργεί την ανάγκη για πρόσληψη περισσότερων σακχάρων. Δεν έχει διαφορά από το να της τα έδιναν με χωνί. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλα τα προγράμματα απεξάρτησης οι εξαρτημένοι απομακρύνονται από το εξαρτησιογόνο περιβάλλον.Με το θέμα φαγητό ασχολούνται διαφημιστές, βιοχημικοί, διατροφολόγοι, ψυχολόγοι, φιλόσοφοι, οικονομολόγοι και πολλοί άλλοι, είναι αφελές να νομίζεις ότι η απόφαση είναι στο χέρι του καθενός. Ενδεικτικά σε ένα εστιατόριο με μισελέν δε θα σου σερβίρουν ποτέ τέτοιες βρωμιές, αλλά πόσο είναι απόφαση του καθενός να επισκέπτεται ένα κάθε μέρα ή έστω να μαγειρεύει με ποιοτικά υλικά στο σπίτι;