Άντε δεν αντέχω. Ας το αναλύσω. Μου αρέσουν οι ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ φιγούρες. Οι άντρες που έχουν αυτή την αύρα την Βυρωνική (το εξωλεκτικό λέγειν που λες κι εσύ που το λέω αύρα εγώ). Oι αντι-ήρωες. ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν έχω ταυτιστεί με τον ήρωα σε βιβλίο ή ταινία. Επειδή είμαι άλλωστε κι εγώ ρομαντική ως τα μπούνια της ψυχής μου. Ο ρομαντισμός είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που αναφέρεται γενικώς χύδην εδώ μέσα και τον στοιχειωθετώ με την αρχική του καλλιτεχνική/λογοτεχνική σημασία. Δηλαδή με ελκύουν φιγούρες που μου δίνουν αίσθηση μυστηριώδη. Εσωστρεφείς. Ηρωϊκές για κάποιον σκοπό που ξέπεσε και παρεφθάρη. Με καλπάζουσα φαντασία και εγκέφαλο που παράγει. Κάπως διεφθαρμένες. Σίγουρα παρεξηγημένες. Σε σύγχρονη εκδοχή μπορεί να είναι nerds ή ανένταχτοι. Ο ρομαντισμός είναι κάτι το σκοτεινό. Η υπερλογίκευση που βλέπεις στα γραπτά μου είναι η ενσυνείδητη προσπάθειά μου να χαλιναγωγήσω τις φυσικές ορμές μου. :)