Σε καταλαβαινω. Εχω μια δουλεια που μαρεσει πολυ αλλα κανει το κεφαλι μου σουπα. Γυρναω σπιτι και το μονο που θελω ειναι να κανω ενα τσαι, να αλλαξω ρουχα, να κατσω μπροστα απο μια οθονη και να μην χρειαστει να κανω τιποτα αλλο μεχρι να κοιμηθω. Οχι γιατι δεν μαρεσει να κανω πραγματα. Απλα γιατι νιωθω κουραση και θελω να κατσω στην ησυχια μου. Εχω πεισει τον εαυτο μου οτι αυτο ειναι μια αναγκη του εγκεφαλου. Το πιστευω οτι το χρειαζεται. Χρειαζεται να κανει κατι ανουσιο, που δεν απαιτει σκεψη για να χαλαρωσει τις μηχανες, να ηρεμησει. Δεν ειναι κακο αλλα οπως ολα, θελει μετρο. Οταν βλεπω (ειδικα τα Σαββατοκυριακα) οτι καθομαι πολλες ωρες στον υπολογιστη, σηκωνομαι οπως ειμαι και επιβαλλω στον εαυτο μου να κανει κατι αλλο. Συγυριζω το σπιτι, περιποιουμαι τα φυτα (τα οποια πηρα ακριβως για να αναγκαστω να ασχοληθω με κατι αλλο), βαζω μουσικη, μαγειρευω κατι καινουριο, παιζω επιτραπεζια κλπ.Το οτι αναγνωριζεις το προβλημα ειναι ηδη ενα μεγαλο βημα. Δωσε ωθηση στον εαυτο σου να σηκωθει απο την καρεκλα και απασχολησε τον οσο μπορεις! Μπορει να ακουγεται χαζο αλλα πιανει!