Είναι σύνηθες να προτιμούμε για παρέα ανθρώπους με τους οποίους αισθανόμαστε ευχάριστα. Γελάμε μαζί, πειραζόμαστε, έχουμε κοινά ενδιαφέροντα.Κατ' εξαίρεση, όπως όταν βρισκόμαστε ξένοι ανάμεσα σε ξένους, θα αναζητήσουμε κάποιον με κοινή αναφορά. Κοινή πατρίδα έστω. Δε σημαίνει ότι θα ταιριάξουμε, ότι θα αναπτυχθεί η απαραίτητη χημεία, μόνο επειδή είμαστε πατριωτάκια.Καλό είναι κατά τη γνώμη μου να αποτινάξεις τις προκάτ θεωρίες περί ψεύτικων που μπροστά μέλι-γάλα και πίσω θάβουν. Σου κάνουν κακό και σε εμποδίζουν να αξιολογείς σωστά το πότε υπάρχει χημεία και πότε φιλία με συμβατικούς όρους.Ο χώρος των εξομολογήσεων κατακλύζεται από παράπονα για προδοσίες, "φίδια" και λοιπή πανίδα, εξομολογήσεις από τις οποίες λείπει η βασική κατανόηση και εμπειρία ότι στις ανθρώπινες σχέσεις κανείς δε χρωστά τίποτα σε κανέναν και ότι δεν μπορεί να υπάρχει προσφορά με απαίτηση ανταπόδοσης. Πλην του εμπορικού κλάδου βέβαια.Είμαστε φίλοι με κάποιους με τους οποίους αισθανόμαστε ευχάριστα. Αν αυτό εκλείψει μονομερώς, εκλείπει και η φιλία. Χωρίς ντράμα.
