Η απελπισία και η παραίτηση δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν. Δεν λέω ότι μπορώ να βοηθήσω σε κάτι, απαραίτητα. Τουλάχιστον όχι άμα δεν θέλεις και ο ίδιος να βγεις από αυτή την κατάσταση και να βοηθήσεις και ο ίδιος τον εαυτό σου. Πολλά έχουν σημασία. Μπορεί να μην το βλέπεις, εξ αιτίας αυτών που νιώθεις, αλλά ένα φρέσκο perspective, και μερικά άτομα που σου παρουσιάζονται χωρίς τη μάσκα, μπορούν να βοηθήσουν.Η πικρή αλήθεια είναι πως, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, όλοι φοράμε μάσκες. Απλώς έχει σημασία το που τις φοράμε και πόσο απέχει η μάσκα μας από το πραγματικό μας πρόσωπο. Επίσης, ποιό θέμα αφορά η μάσκα. Και ποιός είναι ο λόγος που υπάρχει. Ανασφάλεια, φόβος, ανάγκη για επιβεβαίωση... Πολλοί οι λόγοι. Μερικοί είναι σίγουρα χειρότεροι από άλλους.Το ξέρω ότι, πολλές φορές, οι άνθρωποι μας απογοητεύουν. Και όχι μόνο στον αισθηματικό τομέα. Και εγώ έχω απογοητευτεί πολλές φορές. Ακόμη και πρόσφατα. Κυρίως επειδή ήμουν αληθινός, μιας και δεν είναι στην φύση μου να κρατάω τις σκέψεις μου για εμένα, με την προυπόθεση ότι εμπιστεύομαι το πρόσωπο στο οποίο τις λέω.Ξεφεύγω όμως. Ας μπω ξανά στο θέμα. Ήθελα απλώς να σου πω να μην απογητεύεσαι, όσο και αν τυχαίνει, μερικές φορές, να γνωρίζεις άτομα που φέρονται έτσι. Να δίνεις ευκαιρίες. Κάποιες φορές θα απογοητευτείς, κάποιες όχι, ακόμη και στατιστικά αν το πάρεις. Και να θυμάσαι ότι, πάνω από όλα, εσύ έχεις σημασία για εσένα, έτσι και αλλιώς. Και έτσι πρέπει. Δεν είναι εγωιστικό. Είναι αυτό που είναι. Αυτοσυντήρηση, και αναγνώριση της αξίας του εαυτού σου είναι. Ακόμη και αν δεν έχεις τέτοιου είδους ένστικτο, πρέπει να το αναπτύξεις, για δικό σου καλό, αφού, σε γενικές γραμμές, είμαστε κοινωνικά πλάσματα. Μπορούμε να ζήσουμε και μόνοι μας, όπως έχω πει και στο παρελθόν, αλλά αυτή η ζωή δεν είναι κάτι για να χαίρεται κανέις. Φυσικά πρέπει να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, αλλά, από ένα σημείο και μετά οι άλλοι μπορούν να ομορφήνουν τη ζωή μας.