Janemay, χαίρομαι που απάντησες. Είσαι από τους ελάχιστους εξομολογούμενους που μπαίνουν στη διαδικασία να το κάνουν. :)Για μένα, το σωστό θα ήταν να ερχόταν η φίλη μου και να μου έλεγε εκ των προτέρων ότι κάτι ψήνεται με τον πρώην και να με ρωτήσει για το πως νιώθω εγώ γι' αυτό. Βέβαια, προσωπικά πιστεύω ότι εφόσον επρόκειτο για φίλη-φίλη, ο πρώην είναι off limits ες αεί, ασχέτως αν η άλλη κwλοχτυπιέται ότι δεν την ενδιαφέρει. Ακριβώς για τους λόγους που μας περιγράφεις παραπάνω, δηλαδή αυτό το ψωροπερήφανο (τελικά) "ναι μεν, αλλά...".Τώρα, για το "γιατί μ' αυτήν και όχι με σένα"... Χμμ, μπορώ να σου απαριθμήσω ένα σωρό λόγους/δικαιολογίες. Ο κύριος λόγος όμως είναι ότι, ένας από τους δύο σας δεν το ήθελε τόσο πολύ. Μάντεψε ποιος! Έδωσες και εσύ λάθος μηνύματα, οπότε θεώρησε καλό (λέμε τώρα) να "ψαρέψει" νέο γκέρλφρεντ στον φιλικό σου κύκλο. Βλέπεις την ευρύτερη εικόνα τώρα; Κανείς σας δεν φέρθηκε σωστά και με σεβασμό απέναντι στον εαυτό σας πρώτα και στους άλλους μετά.Όσο για το να βρεθείτε, δεν είσαι υποχρεωμένη να το κάνεις αν δεν το νιώθεις. Δεν θέλεις. Τελεία!Η ίδια έχει τους δικούς της λόγους που το ζητά, εσύ έχεις του δικούς σου για να το αρνηθείς. Ούτε δικαιολογίες χρειάζονται, ούτε τίποτε. Ένα ξεκάθαρο "ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, θα προτιμούσα να μην συναντηθούμε", την καλύπτει όσο υποτιθέμενα ¨στόκος" και να είναι. Μήπως είναι λίγο και ένα προσωπείο για να ξεγελά τους δήθεν έξυπνους, καλή ώρα;Και ναι, εγωισμός είναι αυτό που νιώθεις σε συνδυασμό με τις σφαλιάρες που ρίχνεις στον εαυτό σου για το τουπέ που, λανθασμένα, κράτησες καθώς και για τις αμφιλεγόμενες επιλογές ανθρώπων που έχεις κάνει για τον κύκλο σου. Συγχώρησε τον εαυτό σου, shit happens! ;)