Τα μεγέθη δεν καθορίζουν το πόσο αξιαγάπητοι είμαστε. Δεν θα σε κρίνω γιατί κι εγώ στα 18 μου ένιωθα αρκετά μειονεκτικά με αυτό το θέμα και φόραγα ενίσχυση στο θεό και πολύ μα πολύ άβολα κι ακατάλληλα σουτιέν. Ακόμη είχα τέτοια ψύχωση που κοιμόμουν μ' αυτά, αλλιώς ένιωθα ότι θα ξεπροβάλλει το μικρό μου στήθος. Με τον καιρό, άλλαξα γνώμη και τελικά ίσως είναι κι από τα αγαπημένα σημεία του σώματος μου. Για την ιστορία, αρνητικά σχόλια, από άντρες ή αντιδράσεις αρνητικές δεν έχω βιώσει. Αλλά από άλλες γυναίκες έστω και άθελα εκεί στην εφηβεία μου εισέπραξα. Η όλη αίσθηση από τα σχόλια ήταν ότι είμαι ανεπαρκής ως γυναίκα, ατελής και για χρόνια το πίστευα. Κι έχασα απλά πράγματα με τα κόμπλεξ που κουβαλούσα. :) Υ.Γ. Το πόσο fuckable μας δεν είναι συναρτησιακό με το πόσο αξιαγάπητοι είμαστε ως άνθρωποι. Το ερωτικό στοιχείο, αν θες, είναι και θέμα γούστου ενώ το αξιαγάπητο είναι πολύ παραπάνω στο χέρι μας. Αυτό που μπορεί να κάνουμε λάθος και σου εύχομαι να φανείς πολύ πιο έξυπνη από πολλές από μας, χωρίς να χρειαστεί να πάθεις, είναι να μην αποζητάς αγάπη από μη διαθέσιμα συναισθηματικά άτομα. Α, κι όταν νιώθεις παραβίαση των ορίων σου δεν είναι φαντασιοκόπημα κι ούτε είσαι υπερβολική.Να παίρνεις μέτρα εξαρχής και να μην αναρωτιέσαι αν τυχόν αδίκησες τον άλλον. Συζήτα το, αν δεν αλλάξει στάση είτε επικοινωνιακά είτε δεν ενδιαφέρεται ( αρκετά). Αυτά και καλή σου μέρα. :)
