Στεναχωρηθηκα με αυτα που γραφεις, δε θελω να θυμαμαι ουτε εγω. Λυπαμαι, δυστυχως σε τετοια ζητηματα δεν παιρνουμε ειλικρινεις απαντησεις. Θες ο φοβος να παραδεχτουμε τι νιωθουμε και να εκτεθουμε, θες ο εγωισμος, δεν ξερω. Ευχομαι η δικη σας καταληξη να ειναι θετικη. Διαφορετικα, η ζωη συνεχιζεται και ευτυχως ειναι ομορφη. :)Το οτι το συνεχισε δειχνει, αν οχι ενδιαφερον, οτι της αρεσε αυτο που γινοταν μεταξυ σας, που δεν ειναι απαραιτητα κακο. Καθε ανθρωπος εχει το δικο του ρυθμο σε μια σχεση. Εννοω, οτι οταν σου περασει εσενα, ισως αρχισει εκεινη να σε διεκδικει.