Το να περιμένεις να σου έρθει έρωτας ή φιλία ουρανοκατέβατα, δηλαδή διατηρώντας παθητική στάση, στο τέλος θα καταλήξεις ακοινώνητος άνθρωπος με όλα τα κουσούρια που αυτό επιφέρει δηλαδή μονόχνωτος, βαρετός, κλειστόμυαλος, ξεροκέφαλος, αδαής, τσιγγούνης (μην το γελάτε) κτλ. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, με το να διατηρείς αυτή τη στάση απαρνείσαι τη φύση σου.'Η που σνομπάρεις βαθιά τους άλλους ή που νιώθεις βαθιά ανεπαρκής. 'Εχω καταλήξει οτι δεν υπάρχει μέση λύση. Αν νιώθεις ανεπαρκής, τότε είσαι, γιατί μόνος σου, μέσω της αδράνειας, καταδικάζεις τον εαυτό σου σε μοναξιά.Το "να μην ενοχλώ" με εκνευρίζει σαν μότο, γιατί είναι καθαρά βόλεψη και τίποτε άλλο. Ποιος είπε οτι θα κάνεις μερικές αποτυχημένες προσπάθειες και μετά έχεις το δικαίωμα να αράξεις και να τα ζητάς έτοιμα; Η ζωή είναι διαρκής αγώνας, καλό είναι να το συνειδητοποιήσεις για να έχεις μια ελπίδα.Συνοψίζοντας λοιπόν, όποιος δε θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει.