Δεν ήταν και τόσο παραδεισένια τα πράγματα στο παρελθόν, απλά συνηθίζουμε να θυμόμαστε τα ευχάριστα και να εξαφανίζουμε τα δυσάρεστα.Μπούλινγκ ανέκαθεν υπήρχε, κάποτε μάλιστα δεν υπήρχαν καν οι σχετικές ευαισθησίες. Αντιμετωπίζονταν στο πλαίσιο του "παιδιά είναι καλέ".Αυτό που είναι σαφώς πιο οξύ σήμερα είναι η υιοθέτηση προτύπων ξεσηκωμένων από τον εσμό των χολιγουντιανών σίριαλ. Διάβασα χτες μια εντελώς αφελή εξομολόγηση, για τα αμερικάνικα κολέγια με τους νεαρούς με τα τζάκετ και τις μαζορέττες. Όταν λοιπόν ο σύγχρονος έφηβος αποστηθίζει τη φαντασιακή πραγματικότητα των σίριαλ ως πρότυπο, λογικό είναι μετά να ζυγίζει τους γύρω του σ' αυτό το στρεβλωμένο ζύγι.Δυστυχώς δεν μπορεί να απαγορευτεί η αναπαραγωγή της ανοησίας στα ΜΜΕ, οπότε ..υπομονή. Η κατανόηση είναι το κλειδί της πανοπλίας σου.