Θέλεις να γίνω εγώ λίγο περισσότερο αντιπαθής λοιπόν; Και να έχει απολύτως πλήρες νόημα γι'αυτούς που θα διαβάσουν και θα εισπράξουν; Πιστεύω ότι συγκεριμένες περσόνες απομόνωσης εδώ μέσα είναι τόσο εμμονικές και τόσο μονολιθικές, παρέχοντας παράλληλα τόσες πολλές μικρολεπτομέρειες διάνθισης της ρεαλιστικότητας της αφήγησης, που δεν υπάρχει άλλη ερμηνεία παρά να είναι κατασκευασμένες. Πρόκειται λοιπόν είτε για κοινωνικό πείραμα είτε για διαταραχή που εκφράζεται μέσω αυτής δικλείδας αποσυμπίεσης. Αν δεχτούμε ότι ισχύει αυτό που λέω, εξηγεί πλήρως πώς οποιαδήποτε από τις προτάσεις προσέγγισης (έστω επικοινωνίας μέσω mail) πέφτουν στο απόλυτο κενό. Η σημαντικότητα έγκειται στην εύρεση κοινού και την παρατήρηση αυτού όταν τσιγλιστεί κι όχι κατά μονάς κουβεντολόϊ, βλέπεις. When you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth.