Το θέμα είναι να καταλάβει η γενιά των 20 και άνω (και πιστέψτε με το όριο αγγίζει ακόμη και αρκετά μεγάλες ηλικίες) ότι όσο πιο νωρίς απεξαρτηθεί κανείς από τη λαίλαπα της κατάχρησης των social media και των σκοπών που εξυπηρετούν, τόσο πιο απλά θα κάνει ένα βήμα προς την προσωπική του ηρεμία και εξέλιξη.Σκεφτείτε: Διαρκής σύγκριση της υλικής κυρίως "ευτυχίας" του ενός με του άλλου. Άρα και αύξηση των συναισθηματων ζηλειας/καταθλιψης/απελπισιας/φθονου/εγωισμου/κακεντρεχειας. Μη διακοπή επαφών με τοξικά/επιβραδυντικα -για την προσωπικη μας εξελιξη -άτομα του παρελθόντος (π.χ. πρωην με οποιους κρατας αχρειαστη επαφη). Μη πραγματική αντίληψη της φιλίας (οταν ανεβαζεις φωτο απο Μαλτα εχεις 1234 like, όταν χρειαζεσαι εναν ανθρωπο να σου κραταει το χερι στα δυσκολα ζητημα 1 δίπλα σου). Χαντάκωση λοιπόν και της αυτοεκτίμησης, εφόσον περιμένεις την επιβεβαίωση από τους εικονικούς σου φίλους. Κι επισης, οπου βλεπεις να επιδεικνυονται ΠΟΛΛΑ, στην ουσια προκειται για αερα κοπανιστο. Και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ακομη, για τα οποια πριν 2 χρονια αποφασισα να κλεισω τον (αρκετα δημοφιλη κυριως λογω γνωστοποιησης της δουλειας μου) πολυετη λογαριασμο μου σε γνωστο κοινωνικο δικτυο. Δεν απαξιωνω το διαδικτυο. Φυσικα και μπορει να φανει εξαιρετικα χρησιμο με χιλιους εναλλακτικούς τροπους. Οπως και η επαφη με ατομα που θελεις, γινεται ανετότατα και εκτος social media. Μπορει να ακουγεται ριζοσπαστικο, αλλα ΔΕΝ ειναι. Για μενα, ειναι ΜΑΓΚΙΑ το να μπορεις μεσα σε μια εποχη γεματη ασφυκτικες επιρροες να επιλεξεις πως να ζεις. Και οχι να ακολουθεις σαν προβατο τις μαζες. Γυναίκα, ετών 30 και κάτι