Όσο εμμένουμε πεισματικά στο "σοβαρό,ουσιαστικό,υγιές, ώριμο"<> "περνάω καλά" προκοπή δεν γίνεται. Ας πούμε ότι είμαι άντρας, υπεύθυνος και η ιδέα της οικογένειας δεν είναι κάτι ξένο αλλά ούτε αυτοσκοπός. Αν βγω με κάποια και θέλει να το δει που το πάμε, μου πει ότι δεν θέλει να περνάει καλά και θέλει κάτι σοβαρό θα κόψω λάσπη. 1ον) Γιατί άμα είναι να την δω σαν εργασία/αγγαρεία τη σχέση, να μου λείπει. Όταν μου λέει ότι δεν θα 'χει πλάκα, τι θα κάνω μαζί της. 2ον) Θα νιώσω ότι πρέπει να καλύψω έναν ρόλο. 3ον) Είμαι αρκετά ώριμος για να ξέρω ότι υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι, σοβαρές καταστάσεις και ότι αυτές οι αερολογίες για σοβαρές σχέσεις(δηλαδή κουλούρα) δείχνουν άτομο χωρίς κριτική σκέψη ή σοβαρότητα ως προς το ίδιο. 4ον) Αν δεν είναι 20άρα ας πούμε και δεν το έχει δουλέψει το μυαλουδάκι της, δεν θα κάνω τον δάσκαλο στον όποιο συσχετισμό μας.5ον) Αρχικά θέλω να την γνωρίσω, όταν δεν ξέρω την άλλη και πως θα μας βγει η αλληλεπίδραση θα προδικάσω; Πώς θα 'μουν σοβαρό και υπεύθυνο άτομο τότε.Έτσι με τέτοιες σκέψεις απωθούμαι εγώ που είμαι αξιόλογος είτε για το ένα βράδυ, είτε για μια ζωή και μάντεψε ποιος θα σε γυρέψει έτσι ανασφαλή με διάφορες παρωπίδες. Αυτός που σε γύρεψε. Υ.Γ. Ίσως ήμουν σκληρή, αλλά πιστεύω ότι ένα καλοδουλεμένο άτομο( το φύλο ποσώς έχει σημασία) θα δώσει σημασία στα παραπάνω ειδικά αν δεν είναι στην πρώτη νιότη του που δεν θα χει την υπομονή ή την αυταπάτη αν θες πως όλοι εξελισσόμαστε και μαθαίνουμε. Οπότε καλύτερα αναθεώρησε, βρες χρόνο για σένα και πέρνα καλά. Όταν περνάς καλά, αυτό φαίνεται και βγαίνει στον κόσμο. Οι σχέσεις που αξίζουν είναι αυτές που απολαμβάνουμε κι ας έχουν φυσικά δυσκολίες, συμβιβασμούς και πάνω-κάτω τους. Επίσης, οι 'πάστες' και των δύο ατόμων καθορίζουν την ποιότητα της σχέσης. Αυτά από μένα.
