Ναι, είναι ρίσκο. Το θετικό είναι όμως ότι αναγνωρίζει τον δαίμονα του και κάνει ότι μπορεί για να τον πολεμήσει. Αλλά και για κάποιον άγνωστο που γνωρίζουμε ο οποίος, θεωρητικά, δεν έχει γνωστό ιστορικό λεκτικής/σωματικής/ψυχολογικής βίας, εξίσου ίδιο δεν είναι το ρίσκο; Και για να είμαστε και δίκαιοι, τους ζητείται να πάνε σε ψυχολόγους/ψυχίατρους/νευρολόγους να διορθώσουν το πρόβλημα τους όπως και πράττουν και μετά δεν τους δίνουμε καμία ευκαιρία;Εσύ ξέρεις την κατάσταση εκ των έσω, εσύ αποφασίζεις. Αν νιώθεις ότι ο άνθρωπος αυτός νικιέται από αυτή την παρόρμηση, αποχωρείς χωρίς εξηγήσεις και χωρίς πισωγυρίσματα.