Εδώ είμαι καλή μου!Το έχεις διαβλέψει μόνη σου και το ανέφερε κι η Ανία. Αυτό που ζητάς είναι κάποιον να σε ακούσει στην εκτόνωσή σου. Είναι πολύ κακή ιδέα αυτός ο κάποιος να είναι ο σύντροφος. Φθείρει την σχέση. Καλύτερα είναι να έχεις συγκεκριμένους τρόπους και δικλείδες για να μπορείς να εκτονωθείς. Μία φίλη με μεγάλη υπομονή ή τη μαμά σου ή κάποιον φίλο παιδικό που δεν παρεξηγεί ή ακόμα καλύτερα κράτα ημερολόγιο (άνοιξε ένα μπλογκ πχ.) ώστε να ξεμπουκώνεις χωρίς να φορτίζεις τον άλλον. Θα μου πεις. Και δεν πρέπει να μοιράζομαι τα προβλήματά μου με τον σύντροφό μου; Τότε τι συντροφική σχέση έχουμε;Εννοείται ότι πρέπει και μπορείς. Όμως αυτό σημαίνει ότι έχεις πρώτα κάνει δουλειά με το μέσα σου για το 1.τι σε ενοχλεί2.τι μπορεί να αλλάξει3.τι δεν μπορεί να αλλάξει4.πώς θα αλλάξει αυτό που μπορεί να αλλάξει5.πώς θα αποδεχτείς αυτό που δεν μπορεί να αλλάξειΑφού τα κάνεις αυτά ΤΟΤΕ και μόνο τότε μιλησέ του. Και θα δεις ότι θα σε ακούσει. Επειδή θα λες πράγματα συγκεκριμένα κι όχι σκέψεις ατάκτως ερριμένες σαν λογοδιάροια. Και επειδή σε αγαπάει θα σε προσέξει και θα κάνει πράξεις όσο περνάει από το χέρι του. Καλή επιτυχία!