Επειδή δεν τον ξέρουμε τον άνθρωπο,θεωρώ ότι μπορεί να αντέδρασε σπασμωδικά σκεπτόμενος τις συνέπειες τις ανεργίας στη σχέση σας.Μπορεί να σκέφτηκε ότι όντας άνεγος δε θα μπορεί να σου προσφέρει αυτά που θα ήθελε.Κι αν είναι έτσι,αυτό είναι προς τιμήν του από τη μια μεριά.Από την άλλη κι εγώ στη θέση σου θα περίμενα από το φίλο μου να αφήσει το περιθώριο να το παλέψουμε μαζί.Για όλους εξάλλου είναι δύσκολες οι εποχές.Όπως και να χει πιστεύω ότι μπορεί να το ξανασκεφτεί πιο ψύχραιμα όταν ηρεμήσει και να ξαναείστε μαζί.Εσύ πες του τουλάχιστον αυτά που σκέφτεσαι,ότι θες να το παλέψετε μαζί και από κει και πέρα αν δεν αλλάξει γνώμη δε μπορείς να κάνεις κάτι,δέξου το με αξιοπρέπεια.