Σε καταλαβαίνω και τα έχω πέρασει με πολύ κοντινό μου συγγενή και μάλιστα νεώτερο στην ηλικία.Όχι ότι αυτό σημαίνει πολλά,αλλά όπως και να το κάνεις είναι πιο ανακουφιστικό να σκέφτεσαι ότι κάποιος δικός σου "έφυγε" έχοντας φτάσει έστω σε μια μεγάλη ηλικία παρά αν φεύγει κάποιος νέος και δή αν έχει ταλαιπωρηθεί.Κατά τ'άλλα,ο πόνος με τον καιρό θα μαλακώνει.Να ζήσεις να τον θυμάσαι με αγάπή.Πεθαίνει μόνο αυτός που ξεχνάμε.