Δε τίθεται θέμα υπερβολής, όλοι έχουμε "περιέγειες", είτε πρόκειται για κάτι που σιχαινόμαστε, είτε για κάτι που μας αρέσει ή μας φτιάχνει. Εγώ ας πούμε, σιχαίνομαι το λάδι. Όχι να το τρώω, να το τρώω μ' αρέσει, αλλά να το αγγίζω, να έρχεται σε επαφή με τα χέρια μου. Μου προκαλεί αναγούλα. Σιχαίνομαι, επίσης, το πολύ σάλιο, αν δηλαδή η άλλη αρχίσει και γλείφει εδώ και κεί και με γεμίσει σάλια, μου 'ρχεται να κάνω εμετό. Κι άλλα πολλά τέτοια.Το point είναι πως όλα αυτά δεν τα επέλεξα, απλώς συμβαίνουν, όπως συμβαίνουν και σε σένα και σε όλους μας. Επομένως, αν ο δικός σου δεν ξεκολλήσει απ' το κόμπλεξ του (γιατί περί κόμπλεξ πρόκειται), τόσο το χειρότερο για κείνον. Αυτός το 'χει το πρόβλημα, όχι εσύ.