Εγώ πάντως δε σιχαίνομαι διόλου τις τρίχες της ήβης.. και για το ορθό του πράγματος, οι τρίχες όσο νεκρές η ζωντανές είναι πάνω μας, άλλο τόσο είναι και στο πάτωμα..Όχι όμως ότι δε σιχαίνομαι και τίποτα από τον άλλον!... (Ο άλλος έχει και κόπρανα π.χ. ...δεν τα περνουμε όλα από τους άλλους,, ούτε καν από μας τους ίδιους))...προτείνω ανακωχή και αμοιβαίο συμβιβασμό κάπου στη μέση.