Τα ίδια και τα ίδια θα λέμε.Το θέμα δεν είναι οτι επιθύμησες έναν άλλο άνθρωπο, αυτό μπορεί να συμβεί (και συμβαίνει) στον καθένα. Το θέμα είναι οτι κοροϊδεύεις και (εξ)απατάς τον σύντροφό σου.Ναι οκ, ερωτεύεσαι ή νομίζεις οτι ερωτεύεσαι και ξεκινάς να πρωταγωνιστείς σε ένα θέατρο του παραλόγου. Να κρύβεσαι, να προσπαθείς να βρίσκεις χρόνο για να βρεθείς με τον άλλο, να ψεύδεσαι κτλ. Κάποια στιγμή, τι στο καλό, μια αναλαμπή θα την έχεις οτι αυτό που κάνεις δεν είναι σωστό, οτι προδίδεις και πληγώνεις (έστω και εν αγνοία του) αυτόν που κάποτε επέλεξες να κάνετε μαζί το σπιτικό σας.Γι'αυτό αν σέβεσαι τον εαυτό σου, σέβεσαι και την επιλογή σου, σέβεσαι και το δικαίωμα της επιλογής της άλλης ανθρώπινης ύπαρξης.Δεν μπορούμε να κρατάμε δεμένες ψυχές με υποσχέσεις και όρκους που δεν ισχύουν πια, ούτε να επιτρέπουμε να ζουν σε μια στρεβλή πραγματικότητα, την οποία συντηρούμε με ψέματα.Γι'αυτό λοιπόν η απιστία τις περισσότερες φορές καταρρακώνει. Γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με μια στιγμή αδυναμίας (μερικά λεπτά σεξουαλικής ικανοποίησης), αλλά ειδικά σε περιπτώσεις εξωσυζυγικών σχέσεων με διάρκεια έχει να κάνει οτι κοιτάς τον σύντροφό σου στα μάτια και σε κάθε σου αναπνοή ουσιαστικά του λες ψέματα, συναισθηματικά έχετε χωρίσει ερήμην του.Απλά, λιτά, σκληρά και συνειδητοποιημένα.'Ολα τα άλλα είναι σάλτσες και δικαιολογίες.