Είναι συχνό το φαινόμενο ακόμα και εδώ μέσα .Όπου υπάρχει μίρλα να σπεύσουμε να πούμε όλα αυτά τα τσιτάτα για να ανεβάσουμε το ηθικό του άλλου και όπου κάποιος πει ότι είμαι γαμάτος οι απάντησεις να είναι τύπου ξεκαβάλα κτλ.Είναι απλό το θέμα και έχει να κάνει με τα κόμπλεξ που όλοι μπορεί να κουβαλάνε .Όταν λοιπόν έχεις το ταπεινό χαμομηλάκι να σου εκφράζει το πόσο τιποτένιος νιώθει αμέσως αμέσως οσάν σωστός μέντορας που θα τον συμβουλεύσεις να έχει πίστη στον εαυτό του ανεβάζεις το level της αυτοεκτίμησής σου μόνο και μόνο γιατί αντιμετωπίζεις κάποιον τον οποίο πχ λυπάσαι ή ενδόμυχα λες πωω τον καημένο .Άρα εκείνη την ώρα αισθάνεσαι ανώτερος από εκείνον .Αντιθέτως δε όταν βλέπεις έναν άνθρωπο με περίσσια αυτοπεποίθηση νιώθεις ενδόμυχα απειλή διότι αυτομάτως βγαίνει το στοιχείο της άμυνας και αντί να τον αντιμετωπίσεις προσπαθώντας να κρατήσεις το επίπεδο υψηλό προσπαθείς να τον ''ρίξεις'' ώστε να αισθανθείς, ψευδώς σαφώς ,λίγο καλύτερα .Το θέμα είναι όμως φίλε μου πως τα λόγια δεν αποδεικνύουν από μόνα τους κάτι .Οι πράξεις είναι αυτές που δηλώνουν τι και ποιος είσαι .Εκτός αυτού πάντα να θυμάσαι ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να αποδείξεις σε κανέναν τίποτα για τίποτα .Ολοι χαρισματικοί είμαστε, ο καθένας στο στοιχείο του ,άλλοι πολύ ,άλλοι λιγότερο.Ε και ??Ποιο το νόημα να κάτσουμε να αποδείξουμε ποιος την έχει μεγαλύτερη ??Καθείς πορεύεται στη ζωή του με τον εαυτό που έχει και είναι τελείως προσωπικό του θέμα αν θέλει να συγκρίνεται με άλλους και για ποιο λόγο ...