* Δεν είναι όλα λάθη. Είναι επιλογές. Ακόμη κι αν έχουμε μια μόνιμη άγνοια, κι αυτή μετά από ένα σημείο καταντάει επιλογή.** Πάντως πολλές φορές ενοχλεί ή έπαρση ή η φυσικότητα. *** Υπάρχουν λάθη και λάθη. Αλίμονο αν μπορούμε να ταυτιστούμε με άτομα που έχουν κάνει ειδεχθή εγκλήματα. Κι αυτοί λάθη τα ονομάζουν στο δικαστήριο αλλά έχουν καταστρέψει μερικώς ή ολικώς ζωές και μάλιστα με τρόπο φρικιαστικό. **** Οι τιμωρίες δεν αποζημιώνουν τίποτα άπαξ και η ζημιά γίνεται και έχει περάσει χρόνος μάλιστα. Η λογική τους είναι για λόγους συμμόρφωσης του ίδιου ατόμου πλέον για το μέλλον ή για τους υπολοίπους να μην ακολουθήσουν τα χνάρια του. Μέσα σ' ένα άτυπο τιμωρητικό πλαίσιο, η κοινωνία απομονώνει και κραυγάζει ( αν ήμασταν έστω μια κλειστή κοινωνία, θα ήταν εμφανές σε τεράστιο βαθμό) το άτομο που ενσαρκώνει την πράξη. Η στιγματοποίηση σε μόνιμη βάση, ακόμη κι αν το άτομο αλλάξει σε βάθος χρόνου σε συμπεριφορά δείχνει ότι δεν τιμωρούμε μόνο λόγω του δικαίου που σιγοκαίει μέσα μας,αλλά ίσως και κάποιας κανιβαλιστικής διάθεσης που δείχνει μια ανωριμότητα ή ακόμη κι ότι κάτι πάει άσχημα με το είδος μας(;). *****Να παραθέσουμε το κείμενο σ' όσους επωμίστηκαν συνέπειες απ' τα "λάθη" μας. Εκεί μας θέλω κάβουρες.