Ο ανθρωπος αλλαζει οταν το θελει. Και οταν το θελει πολυ. Το θεμα ειναι να μην αλλαξει σε σημειο που δε θα αρεσει στον εαυτο του για να αρεσει στους αλλους. Εχω παραδειγμα εμενα που αλλαξα για καποιον που αγαπουσα παααρα πολυ,αλλαξα συμπεριφορες μου και συνηθειες αλλα δε με αναγνωριζα πια. Και τωρα που χωρισαμε,με ψαχνω με τα κυαλια. Δε ξερω αν αυτο θελουν κατα βασει οι συντροφοι μας(οπως και εσυ) ασχετα αν βολευει γιατι γινομαστε οπως θελετε τελικα. Και εχω υπαρξει και εγω που απαιτουσα αλλαγη και μετα απο χρονια δεν αναγνωριζα εγω το "ειδωλο" που μου "εφτιαξα" για συντροφο. Το βασικο ειναι να λες τις αναγκες σου και οταν αυτες δε γινονται σεβαστες ή δε μπορουν να υλοποιηθουν απο τον αλλον,τοτε να φευγεις. Για την ωρα ο συντροφος σου προσπαθει. Δε ξερεις για ποσο. Το οτι το κανει επειδη φοβαται να σε χασει,δε ξερω αν ειναι καλο. Εγω το εκανα γι'αυτο το λογο και με ετρωγε το αγχος μηπως κανω κατι λαθος. Σιγουρα δε θα αρεσε στον συντροφο μου απο την αλλη, λογικο να το κανει γι'αυτο. Δε νομιζω οτι σε μια μερα καταλαβε οτι δε γουσταρει να πινει μπιρες με τους κολλητους αλλα να ειναι με σενα(δε το λεω υποτιμητικα). Οποτε περιμενεις και βλεπεις. Αν νιωσεις οτι καταπιεζεται ή ειναι αγχωμενος,τοτε θα ξερεις.