Δεν είναι θέμα αγένειας. Είναι θέμα ανικανότητας. Οι περισσότεροι (η μέγιστη δυνατή πλειοψηφία) πωλητών σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ αντικείμενο (και στο Δημόσιο αντίστοιχα οι υπάλληλοι) είναι ΑΣΧΕΤΟΙ στην ουσία με το αντικείμενο. Τους κάνεις πέντε λογικές ερωτήσεις και τα χάνουν. Δεν τους επιμορφώνουν οι από πάνω τους. Δεν τους καθοδηγούν.Και δεν είναι μόνο ότι τα χάνουν. Πες ΟΚ συμβαίνει κι αυτό ή είναι νέος/α στη θέση κλπ. Το πρόβλημα είναι ότι δεν σου λέει "μισό λεπτό θα τσακιστώ να βρω τι φταίει και θα ρωτήσω" αλλά ή σε παραπέμπει στον Άννα και τον Καϊάφα για να σε ξεφορτωθεί ή σου λέει "δεν το έχουμε/δεν μπορούμε/έχει λήξει" επίσης για να σε ξεφορτωθεί και μένεις με το πουλί στο χέρι!Επίσης τους λείπει η κοινή λογική (θεωρούν ότι αυτό που εκείνοι γνωρίζουν αυτονόητα το ξέρει κι ο πελάτης ή ότι ο πελάτης είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει την ορολογία που χρησιμοποιεί ο τάδε κλάδος ή τα αρτικόλεξα κλπ). Αυτό δεν είναι δυνατόν να το εισπράττει ο πελάτης λες και πρέπει να μυρίσει τα νύχια του τι εννοούν. Δεν λέμε να απολυθεί ο υπάλληλος. Λέμε να ενημερωθεί η διοίκηση ότι ο πελάτης τελικά δεν εξυπηρετήθηκε ώστε να βρουν τον γ@μημένο τρόπο να τον εξυπηρετούν.