Ζούμε σε μια εποχή,που δεν συγχωρείται ο πιο"αργός"ρυθμός στην συμπεριφορά των ανθρώπων.Γενικά ομιλώντας,αλλά και συγκεκριμένα στο κομμάτι των σχέσεων...Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα καλούπια που σε καθιστούν κοινωνικά αποδεκτό και οτιδήποτε"παράταιρο",αντιμετωπίζεται ως κλινική περίπτωση που χρήζει βοήθειας ειδικού.Οι άνθρωποι βγάζουμε πολύ εύκολα συμπεράσματα-είναι άλλωστε πολύ ευκολότερο από το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε,πριν κρίνουμε.Είναι πιο εύκολο να χαρακτηρίσεις κάποιον"ξενέρωτο",από το να ξυπνήσεις τον Βεζούβιο μέσα του.Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο...Έγραψα μερικές γενικότητες που μου ήρθαν στο μυαλό ,διαβάζοντας την εξομολόγησή σου...Στο προκείμενο,η φίλη σου θα πρέπει να μην εγκλωβιστεί σε κόμπλεξ και ανασφάλειες και να βγαίνει συχνά από την comfort zone της-κάποια στιγμή,θα βρεθεί και κάποιος που θα μείνει μαζί της και δεν θα την κάνει με ελαφρά!Υπάρχουν τόσο πολλοί άνθρωποι εκεί έξω και για να φτιάξεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά!Αυτάααα... :)