Στον εαυτό του. Άντε να ποινικοποιηθεί το αδικαιολόγητο ξέσπασμα στην πράξη, να δούμε ποιος θα τολμάει να παίζει με την ψυχική ηρεμία του άλλου. Έχω μια φυσική αποστροφή κι απέχθεια για το θράσος. Κι όχι, ούτε η αγαθοσύνη ούτε η αφέλεια του άλλου δικαιολογούν να τον κουρελιάζουμε. Εκτός κι αν τους πει ρητά ότι θέλει να του φέρονται σαν πατσαβούρες κάποιος. Οπότε λυπάμαι εξ. Αλλά μια χαρά ξεσπάς τον σκατοχαρακτήρα σου στην άλλη αλλά το κάνεις με τρόπο που σε βολεύει. Αυτό που φοβάσαι εσύ κι άλλοι που δρουν έτσι-στις πλείστες περιπτώσεις- είναι μην τυχόν και αφεθείτε και σας βρούνε λίγους, ανεπαρκείς, βαρετούς, συνηθισμένους, σας συγκρίνουν με άλλους και τους προτιμήσουν πριν να προλάβετε εσείς πρώτοι. Δεν έχω συμπόνια για τέτοιες εγωιστικές συμπεριφορές.