Τα 'χετε μπλέξει λίγο. Ας υποθέσουμε πως ο έρωτας είναι κάτι το αναπόφευκτο. Ίσως κι η αγάπη. Ακόμη και το ποιος θα βρεθεί μπροστά σου. Προσωπικά δε συμφωνώ απολύτως με αυτές τις υποθέσεις, αλλά θα το κάνω για να πάμε παρακάτω.Το πώς θα επιλέξεις να διαχειριστείς αυτό που σου συμβαίνει κατά περίπτωση, αυτό είναι δική σου ευθύνη. Έστω ότι αφήνεσαι κι ερωτεύεσαι κάποιον παράφορα. Έστω και ότι τον αγαπάς. Είναι απόλυτη επιλογή σου το αν θα κάνεις σεξ μαζί του, τη στιγμή που βρίσκεσαι ήδη σε σχέση. Δεν είναι θέμα συγκυριών. Είναι θέμα επιλογής.Τώρα ως προς το ηθικό κομμάτι του θέματος. Το επίκεντρο της "απάτης" δεν βρίσκεται τόσο σε αυτό που όλοι νομίζουν, δηλαδή στην ερωτική πράξη. Αλλά στα ψέματα, την κοροϊδία, την εξαπάτηση που επιβάλει κανείς στο σύντροφό του, προκειμένου να ζήσει κάτι παράλληλο. Ναι. Το ψέμα, η κοροϊδία κι η εξαπάτηση είναι ανήθικα κι αυτό δεν αλλάζει.Προσωπικά λίγο με ενδιαφέρει ο όρος "πόρνη" ή "πόρνος". Αυτό που θα με αηδίαζε θα ήταν η κοροϊδία. Η διαφορά, λοιπόν, μεταξύ ηθικού και ανήθικου έγκειται στο πώς ο καθένας από τους δύο διαχειρίζεται το "αναπόφευκτο" στη ζωή του. Ο μεν βρίσκει το σθένος και χωρίζει, ο δε κοροϊδεύει τον εαυτό του και τους γύρω του.