Νομίζω έχεις μπερδέψει 2 πράγματα. 1. Έχεις τους φίλους που σου αξίζουν. Εσύ τους διαλέγεις, εσύ τους ζεις και παρατηρείς τις αλλαγές τους. Αν σου βγουν σκάρτοι, φταις κι εσύ που δεν είδες ή αγνόησες τα σημάδια.2. Εσυ φταις αν δεν έχεις φίλους. Αυτό απευθύνεται σε όσους γκρινιάζουν για την έλλειψη φίλων στη ζωή τους. Αν δε βγεις να γνωριστείς και να διεκδικήσεις φιλίες, δε θα πέσουν οι φίλοι από τον ουρανό.Τα δύο αυτά πράγματα δεν είναι το ίδιο. Στο ένα μία κακή κρίση μπορεί να σου κοστίσει "φίλους" που δεν άξιζαν. Στο άλλο είσαι αντικοινωνικός και δεν έχεις φίλους.Εσύ ανήκεις στην πρώτη κατηγορία.Η πρώτη σου φράση συγχέει τα 2 παραπάνω και δεν είναι ακριβής.