Με άγγιξε πολύ η ιστορία σου παρότι δεν έχω παιδιά.Να χαίρεσαι τον Παναγιώτη σου και να τον δεις όχι όπως επιθυμείς,αλλά όπως επιθυμεί να δει ο ίδιος τον εαυτό του.Επίσης,από αυτά που έγραψες φαίνεται ότι έχεις έναν υπέροχο και πολύ υποστηρικτικό σύντροφο,κάτι το οποίο είναι μεγάλη τύχη.