Μάλλον θα πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες. Οι γονείς θα είναι πάντοτε γονείς κι εσύ το παιδί τους. Αν περιμένεις να αλλάξει η συμπεριφορά τους μπορείς να το ξεχάσεις. Θα φτάσεις 30 και θα σου φέρονται ακόμα σαν να είσαι 15. Μην σκας, αυτός είναι ο ρόλος τους. Το θέμα είναι ΕΣΥ τι κάνεις. Ίσως δεν νιώθεις έτοιμη αλλά αργά ή γρήγορα θα χρειαστεί να απογαλακτιστείς. Συγκατοίκηση, δουλειά, αυτονομία. Δεν είναι εύκολο. Μπορεί να καθυστερήσουν οι σπουδές σου και να αντιμετωπίσεις καινούργια προβλήματα. Είναι όμως ένα απαραίρητο βήμα προς την ωριμότητα και την αυτοδυναμία. Αν δεν γίνονται ακόμα όλα αυτά, μάλλον θα είναι για οικονομικούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που γίνεται είναι να κάνεις υπομονή, να συντελείς στο να είναι το κλίμα ειρηνικό σπίτι και να σπεύσεις προς το τέλος των σπουδών...