Είναι πολύ φυσικό να εχεις θυμός και σκοτάδι ζώντας τόσο καιρό σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτό που δεν είναι φυσικό είναι να κατηγορείς τον εαυτό σου για ένα φυσικό αρνητικό συναίσθημα. Είμαστε άνθρωποι με όλο το φάσμα των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Αυτό θα έπρεπε να το καταλαβαίνει και ο φίλος σου. Μοιάζει να εχεις κάποια ενοχικά στα οποία εκείνος πατάει και τα εντείνει για να συνεχίσει η σχέση να ισορροπεί με τον ίδιο λάθος τρόπο. Βγες από το σύνδρομο του σωτήρα. Σίγουρα δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ακριβως ανάγκες και δε μετριούνται με το σταγονόμετρο, αλλά δεν είσαι μόνο για να στηρίζεις, πρέπει και να στηρίζεσαι.