Oπωσδήποτε συντρέχουν...ορμονικο-παραληρηματικοί λόγοι. Η συμπεριφορά της είναι κάπως αλλοπρόσαλλη αλλά διέπεται κι από κάποια στρατηγική/λογική (δεν θέλω να χρησιμοποιήσω ή τον έναν ή τον άλλο όρο επειδή έχουν ετερώνυμη φόρτιση προσήμου και προδιαθέτει τον αναγνώστη).Πάντως μπορώ να εξηγήσω λίγο αναλυτικότερα γιατί τον σπρώχνει σε άλλη αγκαλιά που σε κάνει να αναρωτιέσαι τόσο.Εκτός της εξιλέωσης (που ευτυχώς συμφωνούμε κι είναι βασικός παράγων) θεωρώ ότι θέλει να τον κάνει να κάνει την ΣΥΓΚΡΙΣΗ (όπως το έκανε θέλοντας και μη κι η ίδια για το αντρικό σκέλος της εξίσωσης). Μια γυναίκα που έχει 10 χρόνια σταθερή σεξουαλική σχέση με έναν άντρα είναι πάρα πολύ έμπειρη. Και είναι έμπειρη επειδή προϊόντος του χρόνου και δεδομένου του ερωτισμού που έδεσε την σχέση τους (στα 15 δεν κοιτάς αν ο άλλος έχει καλή δουλειά κι αν η μάνα του κάνει για πεθερά ή όχι) μάλλον έχουν κάνει σχεδόν τα πάντα. Και επαναλαμβανόμενα και πετυχημένα για να μένουν τόσα χρόνια μαζί. Επομένως μια γυναίκα σε τέτοια θέση έχει πολύ ανεβασμένη αυτοπεποίθηση σεξουαλικώς. Θεωρεί ότι μπορεί να ευχαριστήσει καλά έναν άντρα. Το επιβεβαίωσε η συγκεκριμένη με την απιστία της. Ο επωφελούμενος μάλλον πέρασε πολύ καλά (μιας και κράτησε 2 μήνες μάλιστα και δεν ήταν ξεπέτα) αλλά εκείνη δεν πέρασε το ίδιο καλά όσο με τον κανονικό της (εξ ου και το διέκοψε). Επομένως εκείνη ξέρει ότι κι η ίδια δεν θα βρει καλύτερα (πριν δεν το ήξερε αλλά μόνον το υπέθετε) και σκέπτεται ότι κι εκείνος ο μακρόχρονος δεσμός της δεν θα βρει καλύτερα (πολύ λογικό γιατί στην ξεπέτα δεν προλαβαίνεις να μάθεις το σώμα του άλλου τόσο καλά όσο στην 10ετή σχέση). Επομένως τον στέλνει αλλού για να ξεμπουκώσει και να γυρίσει πίσω ανανεωμένος με συγχωροχάρτι και την ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ πλέον ότι δεν χρειάζεται να ξαναψαχτεί: βρήκε το καλύτερο. Η σύγκριση είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οι κερατάδες δεν χωρίζουν: η σύγκριση βγάζει συνήθως τον μόνιμο σύντροφο ως ανώτερο του περιστασιακού παράλληλου κι έτσι λόγος χωρισμού δεν υφίσταται. Χρησιμοποιούν το παράλληλο οι άπιστοι για ξέσκασμα μέχρι να ηρεμήσουν τα μέσα τους ότι τους περιμένει η καλύτερη επιλογή πίσω στο σπίτι. (τύπου "αν έχεις σπίτι φιλέτο δεν χρειάζεσαι τα μπέργκερς")Αν πράγματι η 25χρονη σκέπτεται όπως ανέλυσα τότε της βγάζω το καπέλο ως προς την αναλυτική σκέψη γιατί εγώ 40άρισα για να τα κατανοήσω αυτά (Θα μου πεις εγώ δεν κεράτωσα. Άλλου παπά ευαγγέλιο αυτό όμως κι άσχετο με την συζήτηση)Η εκτίμηση τώρα θεωρώ ότι είναι ένα τελείως διαφορετικό κεφάλαιο. Άλλο η αποδοχή κι ανοχή (της απιστούσας) από τον κερατωμένο κι άλλο αν θα συνεχίσει να την εκτιμά. Η εκτίμηση χτίζεται με πράξεις που απαιτούν ΔΥΣΚΟΛΙΑ. Δεν χτίζεται με έρωτα μόνον. Η άπιστη αυτό το γνωρίζει όπως φαίνεται. Βάζει λοιπόν πρόκληση. Την μόνη που της έρχεται αυτή την στιγμή στο μυαλό: "θα κάνω την θυσία να σου δείξω ότι είμαι ανώτερη ώστε να το βγάλεις από το σύστημά σου και να με ξαναεκτιμήσεις επειδή διαλέγω τον δύσκολο δρόμο". (Ο εύκολος θα ήταν να κλαφτεί).Το γιατί δεν κάνουν σεξ ενώ βρίσκονται τόσες ώρες ανήκει στην σφαίρα της pop psychology ως αποτέλεσμα έμμεσης λοβοτόμησης (όλα αυτά τα κλισεδιάρικα που αναμασούν οι νεολαίοι "πρέπει να σκεφτούμε/να βρούμε τον εαυτό μας/να κάνουμε ένα διάλειμμα να δούμε πού βρισκόμαστε" κλπ κλπ) Αν ήταν στα 1675 όπου οι άνθρωποι πέθαιναν στα 35 θα είχαν πολλαπλώς βγάλει τα μάτια τους ως τώρα. Τώρα πιστεύουν ότι έχουν άπλετο χρόνο....Στην εποχή μας αν το σεξ δεν έχει πολύ μπλα μπλα δεν λογίζεται για "σωστό".
