Είμαι παντρεμένος 14 χρόνια και μετράω 20 χρόνια σχέσης με την γυναίκα μου.Κοιμόμασταν χρόνια στην αρχή χωριστά γιατί μέναμε σε διαφορετικές χώρες.Στην αρχή ηταν πολύ δύσκολο να μοιραστώ το κρεβάτι μου ως χρόνιος εργένης με άλλον άνθρωπο στην καθημερινότητα μου, από το να απλωθώ στο κρεβάτι, να ξυπνήσω και να δω τηλεόραση μέσα στη νύχτα, να διαβάσω με το φως ανοιχτό και πολλά ακόμα.Τώρα όταν πρέπει να λείψει κάπου, πλέον μου είναι δύσκολο να μην μοιραζόμαστε το ίδιο κρεβάτι.Αν η ανάγκη να κοιμάσαι μόνη σου είναι ζωτικής σημασίας-και είναι απόλυτα σεβαστό αυτό-τότε πρέπει να το συζητήσεις με απόλυτη ειλικρίνια ή εναλλακτικά να δοκιμάσεις για ένα χρονικό διάστημα να κοιμάστε μαζί και αν δεις ότι δυσκολεύεσαι να πεις ότι δεν μπορείς να κοιμηθείς και να προτείνεις κάποια βράδια ξεχωριστό ύπνο.