Έχεις σηκώσει ''σταυρό'' για δεκαετίες; πώς τον αντιμετώπισες; μπόρεσες να συνεχίσεις και να ευχαριστείς το Θεό που όλα είναι ΟΚ στη ζωή σου και να χαμογελάς ενώ λυγίζεις από το βάρος του σταυρού;;; Έχεις υποθηκεύσει τη ζωή σου για να σηκώσεις το σταυρό σου και να στηρίξεις τους δίπλα σου; έχεις ζήσει επί δεκαετίες χωρίς να βλέπεις φως στο τούνελ; Εν ολίγοις, θέτω τα παραπάνω ερωτήματα διότι πιστεύω ότι μπορούμε να μιλάμε για τη στάση ζωής μας σε ένα ''σταυρό'' μόνον όταν τον σηκώσουμε, και τότε και μόνο μπορούμε να έχουμε άποψη. Απ' έξω από το χορό, όλοι τα βλέπουμε cool και ωραία, στην πράξη όμως δεν είναι έτσι ακριβώς, και το λέω εκ πολύ πικρής πείρας....
