Τελικά πολλές φορές ζούμε παράλληλα με τους άλλους, χωρίς τους άλλους. Οι σχέσεις μας εφήμερες και δημιουργήματα του νου μας, σπάνια μάλλον ταυτίζεται η δική μας φαντασίωση με του άλλου. Εκεί που νομίζουμε με ποιον κοιμόμαστε δίπλα -όσοι κοιμάστε τέλος πάντων- είμαστε τόσο ξεγελασμένοι. Όχι μόνο ποιον να εμπιστευτούμε... αλλά και τι; Στα ερωτικά, όλα μοιάζουν με κινούμενη άμμο. Αλλά δεν είμαι η κατάλληλη να μιλήσω, ίσως κάποιοι που βρήκαν αυτόν που ταίριαζαν και δεν το παράτησαν, ούτε τους παράτησε να μας πει.
