Οσο φταιει ο μπαμπας σου που δεν ζητα βοηθεια για το προβλημα του,αλλο τοσο υπευθυνη ειναι και η μαμα σου. Ειναι δικος της ρολος να σας προστατευσει. Οταν δεν λύνεται κατι, παιρνω τα παιδια μου και φευγω για να τα προστατευσω ξαι να μην ειναι εκτεθειμενα στη βία και στο φοβο.Ειναι γονικος ρολος, αλλα όταν μεγαλωνεις σε τετοια περιβαλλοντα, μπερδευεσαι.Προφανεστατα αυτο που ονομαζει η μητερα σου "βοηθεια" δεν ειναι τιποτα αλλο παρα ανοχή στη βία. Οι γυναικες συζυγοι σε αυτες τις περιπτωσεις ανεχονται την παθολογια για δικους της λόγους,που σιγουρα καποια στιγμη θα καταλάβεις. Σου εύχομαι να φυγεις μακρια απο εκει και οταν θα δημιουργησεις τις δικες σου σχεσεις, μακαρι να "ξεμάθεις" απο την ανοχη στη βία,τη θυματοποιηση και το φόβο. Εχω περασει τα ίδια.