Εγω ειμαι 21 και ακομα δεν. Ειχα γραψει και εξομολογηση. Δεν ειναι οτι δεν το θελω η οτι δεν εχω νιωσει έλξη , ειναι οτι δεν ερωτευτηκα και δεν γνωρισα κανεναν που να μου εμπνεει εμπιστοσυνη και να υπαρχει αληθινη συνδεση. Υπαρχουν πολλοι/ πολλες που το βλεπουν σαν παθηση. Η παρεα μου απο τη σχολη μου (παρεα, οχι φιλες , ουτε κατα διανοια) με θεωρουν για αυτο το λογο προβληματικη, κατωτερη λες και ειμαι μιασμενη. Ενω αυτες που απο τα 14 ξεκινησαν το αθλημα και μεχρι στιγμής εχουν παει με καμια 10αρια και ειναι καλυτερες. Δεν με νοιαζει βασικά ο καθενας κανει ο,τι γουσταρει. Αλλα εφοσον εγω δε σε κρινω για το οτι εχεις παει με οσους σε εχουν κοιταξει μη με κρινεις κ εσυ που θελω κατι πιο βαθυ και αληθινο για να λειτουργησω. Μας κοιτανε περιεργα λες και εχουμε πρόβλημα και βγαζουν στερεοτυπα τυπου ειμαστε ασεξουαλ η οτι δεν ειμαστε ερωτικες η ανοργασμικιες και ο,τι αλλη μπαρούφα θέλεις. Ο τελευταιος με τον οποιον βγηκα μου εξηγηθηκε ωραια, ειπε οτι θα φυγει για σπουδες κ επειδή θα ναι η πρωτη μου φορα θα δενομασταν και μετα δε θα ξεκολλουσαμε και θα ηταν δυσκολο κ για τους δυο. Αρα δεν εγινε κατι καθόλου. Τι να κανουμε. Καποια στιγμή θα γινει και αυτο. Αλλα το ζουμι ειναι να μην ταμπελοποιηθουμε εμεις επειδη η κοινωνια γυρω μας εχει ξεπεσει και θεωρει καθε τι λιγο πιο εξευγενισμενο ως προβληματικο. Μη νιωσεις οτι εχεις πρόβλημα ο,τι και να ακουσεις. Απλα σκεψου οτι ολα γινονται στην ωρα τους. Οπου και να πιστεύεις, θεο συμπαν κλπ απλα να ξερεις οτι αυτο εχει προνοησει για εσένα και στα στελνει ολα οταν πρεπει. Και οι δυσκολιες εχουν παντα κατι να σου μαθουν. Υ.Γ να χαιρεσαι που ο πρωτος σου δεν ηταν αυτος γιατι μετα θα ξενερωνες περισσοτερο αν τον ανακαλυπτες μετα τι ειναι.