Συνήθως αποφεύγω να εκφέρω γνώμη σε εξομολογήσεις σαν κ αυτή που υπάρχουν και μωρά παιδιά στη μέση γιατί φοβάμαι μήπως πάρω στο λαιμό μου κάποιον που ίσως μετρήσει κάτι από αυτά που θα πω,κ επειδή ποτέ δε γνωρίζουμε 100% την κατάσταση όσο περιγραφική κι αν είναι η εξομολόγηση,αλλά εν προκειμένω θεωρώ κι εγώ όπως κι οι παραπάνω πως πρέπει να συμβουλευτείς ένα δικηγόρο.Επιπλέον ένα σχόλιο και κάποιες σκέψεις:1) Αν είχε δείξει δείγματα βίαιης συμπεριφοράς και πριν παντρευτείτε,φέρεις μεγάλη ευθύνη που αποφάσισες να τον διαλέξεις για μελλοντικό πατέρα του παιδιού σου.Πάει αυτό. 2) Στη θέση σου θα κοιτούσα τις εναλλακτικές μου.Τουτέστιν,αν χωρίσετε πού θα μείνεις;θα τα βγάζεις πέρα οικονομικά ή θα πρέπει να βγεις σε αναζήτηση πιο καλά αμοιβόμενης εργασίας;Αν αυτό είναι αναγκαίο,ποιος θα κρατάει το παιδί;Έχεις δικούς σου ανθρώπους που θα μπορέσουν να σε στηρίξουν;Τέλος,αν η κατάσταση φτάσει στα άκρα ,θα πρέπει να έχεις αποδείξεις ότι αυτός είχε βίαιη συμπεριφορά και να καταθέσουν κι άλλοι άνθρωποι επ'αυτού.Σε καμία περίπτωση μην αντιδράσεις σπασμωδικά και σηκωθείς και φύγεις γιατί θα βρει πάτημα και μπορεί να σε κατηγορήσει για εγκατάλειψη συζυγικής/(οικογενειακής;)στέγης.Δικηγόρος δεν είμαι αλλά έχουν δει πολλά τα μάτια μου στο συγγενικό μου περιβάλλον γι'αυτό αποφάσισα να γράψω.