Μου συνέβαιναν όλα αυτά που περιγράφεις, μέχρι που όντως έπαθα ΣκΠ. Από τότε, δε φοβάμαι τίποτα πια, αφού αυτό που φοβόμουν πιο πολύ μου συνέβη.P.S. Δε συγχέω καταστάσεις, για όνομα, απλά έτσι γιατί με θυμήθηκα μέσα από την υποχονδρίαση που περιγράφεις...Χαχ, ωραίες εποχές.P.S.II : Αν σου συμβεί κάτι όντως, πίστεψέ με, θθα είναι τόσο έντονο, που δε θα αφήνει περιθώρια αμφιβολίας.P.S.III: Κάνε στοχευμένη ψυχοθεραπεία, πάρε και αγωγή. Είσαι πολύ πολύ νέα...ίσως να μη σε καλύπτουν πράγματα από τη ζωή σου, πχ σχέση...Α και εν ανάγκη κόψε τη σύνδεσή σου στο ίντερνετ....Όλα θα πάνε καλά :)