Μόνη για σχεδόν ένα χρόνο πια, θεωρώ αχάριστους αυτούς που έχουν έναν άνθρωπο να μοιραστούν την καθημερινότητα τους, να δεχτούν ή να δώσουν ένα χάδι, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά. Η κολλητή μου δηλώνει ότι απόγνωση μπορείς να νιώσεις ακόμα και όταν έχεις σχέση να μοιραστείς τα δύσκολα... Αλλά ναι, απέξω από τον χορό, όλοι πολλά τραγούδια λένε όπως λένε και στο χωριό μου. Ζήστε ρε, σταματήσετε να γκρινιάζετε, χαθείτε μέσα στην αγκαλιά του συντρόφου σας, κλείστε τα μάτια σας και απλά χαμογελάστε. Κι εκεί, μέσα στην τόση αγάπη, κάντε μια ευχούλα και για εμάς... Σε κανέναν δεν αξίζει να είναι μόνος...