Σε καταλαβαίνω.Εμένα με φώναζαν ''βαμπίρ'' εξαιτίας του χρώματος των ματιών μου. Ψηλολελέκα επειδή ήμουν η ψηλότερη της τάξης (1,71).Μέχρι που έκλεψα μια ώρα μάθημα και άρχισα να φωνάζω ότι είμαι όπως είμαι, αλλά πρωτίστως είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ, όποιο ύψος και να έχω, ό,τι χρώμα κι αν είναι τα μάτια μου, όσα κιλά κι αν έχω.Μίλησα για το πώς αισθανόμουν, δεν έκρυψα τίποτα, και κατόρθωσα να τους κάνω να ΣΚΕΦΤΟΥΝ.Αργότερα αυτοί που με σνόμπαραν ήρθαν κοντά μου και μου είπαν πως με συμπαθούσαν, απλά δεν ήξεραν πώς να με προσεγγίσουν. (Ήμουν σχετικά απόμακρη)Σε συμβουλεύω το ίδιο να κάνεις κι εσύ.