Ταυτιστηκα αρκετα με την εξομολογηση σου. Νομιζω οτι για λιγα χρονια τα εβλεπα και γω καπως ετσι τα πραματα. Ενιωθα οτι τωρα κανω κατι σημαντικο για μενα και ανοιγω τους οριζοντες μου και μαθαινω πραγματα που με εξελισουν. Ωστοσο καποια στιγμη καταλαβα οτι καταπιεζα καποιες αλλες αναγκες μου που αργοτερα μου τα "εσκασαν" με περιεργο τροπο. Δεν λεω οτι θα γινει ετσι και με σενα. Μπραβο σου που αγαπας αυτο που κανεις.για αυτο το λογο εχεις πολλες δυνατοτητες και συνεχισε οσο μπορεις. Αλλα παραλληλα να εχεις και το μυαλο σου και να προσπαθεις λιγο και για αλλα πραματα η αναγκες σου.
